BRIEFKAARTEN | ANSICHTKAARTEN | WENSKAARTEN
BRIEFKAART - ANSICHTKAART - WENSKAART - POSTKARTE - CARTE POSTALE - POST CARD - CARTOLINA POSTALE - BREFKORT - CORRESPONDENZENKARTE - DOSPISNICA - DOSPISNICE - KARTA KORESPONDENEYJNA - LEVELEZÖ-LAP - UNIONE POSTALE UNIVERSALE - WELTPOSTBEREIN - UNION POSTALE UNIVERSELLE - TERJETA POSTAL - CARTÄO POSTAL - OTKPbITOE IINCbMO
Ideaal voor ScrapBooking & Art Journaling, Mixed-Media projecten of om te verzamelen.
Zelf dingen maken is leuk en ontspannend om te doen.
#Ephemera, #Crafting, #Mixed Media, #Collage #Art Journaling #Scrapbooking
Het woord ‘ansichtkaart’ komt van het Duitse woord Ansichts(post)karte, aanzichtkaart. Deze de ansichtkaart of ook wel prentbriefkaart, zoals genoemd werd populair aan het einde van de 19e eeuw. Het versturen van wenskaarten bestaat sinds de 17e eeuw. Eind 19e eeuw werd de postzegel geïntroduceerd, waardoor steeds meer ‘gewone’ mensen zich het konden veroorloven om een kaartje te sturen. Sinds die tijd begonnen de kaarten er anders uit te zien. (Bron: www.geschiedenis.nl)
Ansichtkaarten vanaf 1871
In 1871 kwam de eerste briefkaart. Op deze kaart was de postzegel al voorgedrukt. Er stond echter niets op de voorkant, waardoor het product niet heel populair werd. In 1873 kwam daar verandering in toen boekhandel Koster in Amsterdam briefkaarten ging versieren met een rijmpje. Zo’n 10 jaar later, rond 1883 volgden de afbeeldingen en was de ‘echte’ ansichtkaart een feit. Kaarten met geschreven teksten waren veel duurder dan degenen zonder bericht. Daarom was in het begin de volledige achterkant van de kaart gereserveerd voor de naam en adressering. Het bericht dat werd gezonden, bestond op dat moment dus alleen uit een afbeelding. Toch probeerden mensen wat teksten op te voorkant te schrijven. Vaak werd er om de prent heen geschreven, zodat deze in elk geval goed zichtbaar bleef. Niet veel jaar later kreeg de ansichtkaart het uiterlijk zoals we het nu kennen. De achterkant werd in tweeën gedeeld. Er was nu voor zowel adressering als bericht plaats.In 1871 werd bij Koninklijk Besluit de briefkaart ingevoerd. De toenmalige PTT kreeg het monopolie van uitgifte, maar maakte alleen standaard briefkaarten. Deze waren iets kleiner dan de huidige wenskaarten en kwamen met de frankeerzegel er al op gedrukt. Geen afbeelding dus. Wie er een wens of plaatje op wilde zetten, moest de kaarten eerst bij de PTT kopen. Kantoorboekhandel Koster in Amsterdam was in 1873 de eerste die ze met een rijmpje verkocht, en in 1883 eveneens de eerste die een illustratie op een briefkaart liet drukken. De PTT noemde ze de geïllustreerde ‘briefkaarten’, maar de volksmond sprak van ‘ansichtkaarten’, een leenwoord uit het Duits. Daar waren de prentbriefkaarten al populair.
Ansichtkaarten vanaf 1892
Ansichtkaarten waren dus erg populair. Op het moment dat de PTT in 1892 zijn monopoliepositie verloor, opende de markt pas echt. Drukkerijen leverden kaarten die politieke gebeurtenissen in beeld brachten, oorlogen, natuurrampen, toeristische attracties en uitvindingen. Maar ook kaarten met beroemde personen erop, dieren, getekende moppen, bladmuziek, reclame, spelletjes, verkiezingspropaganda en erotische voorstellingen.
Ansichtkaarten periode 1910-1919 de 'Gouden Tijd'
Door verzamelaars worden de jaren 1900-1919 'De Gouden Tijd' genoemd. Elke koetsier had prentbriefkaarten in zijn hoge hoed om aan zijn passagiers te verkopen. Op de spoorwegstations verkochten jongens prentbriefkaarten. De kopers konden hun beschreven kaarten op het volgende station afgeven aan de man met het spiegelei, die zorgde ervoor dat de kaart gepost werd.
Overal vandaan werd het mogelijk om een kaartje te sturen. Zo stonden er op de top van het Rigi-gebergte, en boven op de Eiffeltoren en vele andere bouwwerken schrijftafels ten behoeve van toeristen die thuis wilden laten weten en zien waar zij waren.
Eind 19de eeuw
Aan het einde van de 19e eeuw kwam er machinale kaartproductie en werden de ansichtenkaarten goedkoper. Samen met de komst van de postzegel werd de ansichtkaart bijna voor iedereen betaalbaar. De illustraties/plaatjes op de kaarten werden minder belangrijk maar daarvoor in de plaats werd het uitgedrukte sentiment op de kaarten veel belangrijker. Dit komt door de menselijke nieuwsgierigheid naar afbeeldingen van verre oorden en gebeurtenissen, werd rond de eeuwwisseling alleen bevredigd door de weinig geïllustreerde boeken en zeldzame tijdschriften, die slechts betaalbaar waren voor de elite. De prentbriefkaart voorzag in een behoefte aan beeld en was vooral een uitkomst voor degene die anderen wilde laten zien waar hij verbleef.
Na de Eerste Wereldoorlog
Na de Eerste Wereldoorlog kwamen er in binnen en buitenland nog meer nieuwe uitgevers van wenskaarten, die met concurrentie en competitie, de ontwikkeling van het drukproces en andere uiterlijke kanten van de wenskaart, ten goede kwamen.
Na 1930
Na 1930 werd er voor het produceren van wenskaarten steeds meer gebruik gemaakt van het proces van kleur lithografie, waardoor de groei en ontwikkeling van de wenskaarten industrie niet meer was te stuiten.
Vanaf 1950
Rond 1950 kwam er steeds meer humor in de kaarten en ook o.a. lange kaarten.
Rond 1980
Rond 1980 groeide het aantal kaarten die niet speciaal voor een feestdag of gebeurtenis waren bestemd. Kaarten voor een toevallige herinnering of voor allerlei boodschappen naar elkaar werden steeds populairder.
Na 1990
Eind jaren 1990 kwam er een snel groeiende groep internet gebruikers, waar de e-card ontstond. Sinds 2016 is er een sterke afname van het verzenden van papieren wenskaarten.
Meer weten over ansichtkaarten? Er is zelfs een heel museum van: https://museedelacartepostale.fr
Prijzen
De prijs van de ansichtkaat hangt af van de ouderdom, de staat en eventuele tekst en zeldzaamheid van de kaart. Sommige kaarten zijn zeer zeldzaam en zeer geliefd bij kaartenverzamelaars. Op Ebay en Marktplaats wordt hiervoor soms het drievoudige voor gevraagd. Reclamekaarten zijn van wege de zeldzaamheid is hoger in prijs. Desondanks probeert Pearls & Roses deze kaarten betaalbaar aan te bieden, zodat elke mooie kaart weer een geliefd tweede leven krijgt, met de hoop dat de kaart nog langer bewaard blijft en deel uit blijven maken van een bijzonder mooie kaartengeschiedenis. De kaarten geven eveneens een kijkje in het "Toen", het leven van vroeger, waarover schreven de mensen, wat vonden de mensen mooi in vorige eeuwen? Veel plezier bij het uitzoeken van een voor jou bijzondere en mooie ansichtkaart met een "verhaal".
Staat
Graad 1 = Onbeschadigde hoeken
Graad 2 = Lichte beschadiging aan de hoeken en geen kreukels/vouwen
Graad 3 = Beschadiging aan de hoeken en geen kreukels/vouwen
Graad 4 = Kreukels/vouwen
Graad 5 = Behoorlijk beschadigd
De graden hebben betrekking op de conditie van de kaart en niet of hij gelopen of ongelopen is.
Maten
ST = Standaard maat kaart
GR = Grote maat
DB = Dubbelzijdig