Ivorine
In de 19e eeuw waren wetenschappers hard aan het zoeken naar een bruikbaar synthetische plastic om hoorn, ivoor en schildpad te vervangen. Franse ivoor of Ivorine was de allereerste thermoplast. Dat wil zeggen dat het kon worden vervormd onder invloed van warmte, en zijn vorm behield als het afkoelde.
Het ontstaan van ivorine
Ivorine werd uitgevonden door John Wesley Hyatt in 1868 om ivoor te simuleren. Ivoor was op dat moment zeldzaam, en het was nodig om biljartballen van te maken, toetsen voor piano’s, handvatten voor bestek, kammen e.a.
Franse ivoor of ivorine zoals het ook wordt genoemd, werd al gauw over geheel Europa en Azië gebruikt. Het had maar één nadeel: het was erg ontvlambaar.
Waaruit bestaat ivorine?
Ivorine werd gemaakt door katoenvezels te behandelen met camfer en geverfde additieven. Je kon het in verschillende kleuren krijgen: ivoorkleur, schildpad, groen, goud, rood, zwart, blauw en verschillende transparante tinten.
Ivorine herkennen
Franse ivoor of ivorine is dunner en lichter dan bakeliet, het was goedkoop in productie maar het kon breken of volledig opbranden als het werd verwarmd. Ivorine kan je meestal gemakkelijk van echte ivoor onderscheiden: de lijnen gaan van gaatje tot gaatje in de parel, en ze lopen over het gehele oppervlak. Bij ivoor zal je nooit over de gehele oppervlakte lijnen zien, en de lijnen zullen een ruitpatroon vormen.
